บุคคลผู้สูงมาแล้วต่ำไป
บุคคลผู้สูงมาแล้วสูงไป

21. บุคคลผู้เปรียบด้วยต้นไม้ 4 อย่าง

22. บุคคลผู้ถือรูปเป็นประมาณเลื่อมใสในเสียง
บุคคลผู้ถือเสียงเป็นประมาณเลื่อมใสในเสียง
บุคคลผู้ถือความเศร้าหมองเป็นประมาณเลื่อมใสใน
ความเศร้าหมอง
บุคคลผู้ถือธรรมเป็นประมาณเลื่อมใสในธรรม

23. บุคคลบางคนปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน ไม่ปฏิบัติเพื่อ
ประโยชน์คนอื่น
บุคคลบางคนปฏิบัติเพื่อประโยชน์คนอื่น ไม่ปฏิบัติ
เพื่อประโยชน์ตน
บุคคลบางคนปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนด้วย ปฏิบัติเพื่อ
ประโยชน์คนอื่นด้วย
บุคคลบางคนไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตน ไม่ปฏิบัติเพื่อ
ประโยชน์คนอื่น

24. บุคคลบางคนทำคนให้เดือดร้อน ขวนขวายประกอบ
สิ่งที่ทำตนให้เดือดร้อน
บุคคลบางคนทำคนอื่นให้เดือดร้อน ขวนขวายประ-
กอบสิ่งที่ทำคนอื่นให้เดือดร้อน
บุคคลบางคนทำตนให้เดือดร้อน ขวนขวายประกอบ
สิ่งที่ทำตนให้เดือดร้อนด้วย ทำคนอื่นให้เดือดร้อน ขวนขวาย
ประกอบสิ่งที่ทำคนอื่นให้เดือดร้อนด้วย

บุคคลบางคนไม่ทำตนให้เดือดร้อน ไม่ขวนขวาย
ประกอบสิ่งที่ทำตนให้เดือดร้อน ไม่ทำคนอื่นให้เดือดร้อน ไม่
ขวนขวายประกอบสิ่งที่ทำคนอื่นให้เดือดร้อน บุคคลนั้นไม่ทำตน
ให้เดือดร้อน ไม่ทำคนอื่นให้เดือดร้อน เป็นผู้หมดหิว เป็นผู้ดับ
แล้ว เป็นผู้เย็นแล้ว เสวยความสุขมีตนอันประเสริฐ สำเร็จ
อิริยาบถอยู่ในทิฏฐิธรรมเที่ยว

25. บุคคลมีราคะ
บุคคลมีโทสะ
บุคคลมีโทสะ
บุคคลมรมานะ

26. บุคคลบางคนได้เจโตสมถะในภายใน แต่ไม่ได้ปัญญา
เห็นแจ้งในธรรม กล่าวคืออธิปัญญา
บุคคลบางคนได้ปัญญาเห็นแจ้งในธรรมคืออธิปัญญา
แต่ไม่ได้เจโตสมถะในภายใน
บุคคลบางคนได้เจโตสมถะในภายในด้วย ได้ปัญญา
เห็นแจ้งในธรรมคืออธิปัญญาด้วย
บุคคลบางคนไม่ได้เจโตสมถะในภายในด้วย ไม่ได้
ปัญญาเห็นแจ้งในธรรม คืออธิปัญญาด้วย

27. บุคคลผู้ไปตามกระแส
บุคคลผู้ไปทวนกระแส
บุคคลผู้ตั้งตัวได้แล้ว
บุคคลผู้ข้ามถึงฝั่งยืนอยู่บนบก เป็นพราหมณ์